ესაუბრა გიორგი კაციტაძე

საფეხბურთო კლუბ „გაგრას" მეკარე გიორგი ბეგაშვილი ერთ-ერთი გამორჩეულია საქართველოს ეროვნულ ჩემპიონატში თავისი სიმაღლით და ფიზიკური მონაცემებით. მისი დებიუტი ჩვენი კლუბის რიგებში საქართველოს დავით ყიფიანის სახელობის თასის გათამაშების პირველ მეოთხედფინალურ შეხვედრაში შედგა, როდესაც „გაგრამ" საკუთარ მინდორზე მარტვილის „მერანი" 4:0 გაანადგურა. გიორგი იმ შეხვედრაში ერთ-ერთი საუკეთესო იყო, ჯერ საკმაოდ რთული საჯარიმო დარტყმა მოიგერია, ხოლო შემდეგ პირისპირ გასულ მეტოქეს გოლის გატანა არ დაანება.
გიორგი 12 თებერვალს 21 წლის გახდა. მას დაბადების დღეს ვულოცავთ და ჩვენს გულშემატკივარს უფრო ახლოს გავაცნობთ.
__ გიორგი, თავდაპირველად მოგვიყევით თქვენს შესახებ…
_ საჩხერეში დავიბადე, 21 წლის გავხდი რამდენიმე დღის წინ.
__ კიდევ ერთხელ გილოცავთ…
_ დიდი მადლობა.
__ როგორ მოხვდით ფეხბურთში?
_ ფეხბურთი ძალიან მიყვარდა. თქვენ წარმოიდგინეთ, საკმაოდ დიდი ვიყავი, როდესაც ფეხბურთზე შევედი, 10 წლის გახლდით.
__ რატომ შეხვედით ასე გვიან?
_ ალექსანდრე ხვედელიძე, შემდგომში ჩემი მწვრთნელი, მოვიდა ჩემთან სახლში და შემომთავაზა მის გუნდში მეთამაშა.
__ ამ დროს არ ვვარჯიშობდით?
_ არა, მაგრამ როდესაც მოვიდა, მითხრა რომ საკმაოდ მაღალი ვიყავი, მეკარისთვის კარგი მონაცემები მქონდა და ვარჯიშის დაწყება შემომთავაზა.
__ პირველი ვარჯიში გახსოვთ…
_ ძალიან კარგად. უხერხულად თავი ნამდვილად არ მიგრძვნია. ძალიან მომეწონა მეკარეობა და ამ ადამიანის დიდი მადლობელი ვარ. რომ არა ალექსანდრე ხვედელიძე, დღეს მე ფეხბურთელი არ ვიქნებოდი და არც ეს ინტერვიუ შედგებოდა. ყველაფერი გააკეთა იმისათვის, რომ ფეხბურთს გავყოლოდი. თვითონ ცალკე მიბარებდა ხოლმე და მავარჯიშებდა. ჩემი სჯეროდა, უნდოდა მომემატებინა და წინსვლა მქონოდა. არ იყო იმდენი ფუფუნება, რომ მეკარეების მწვრთნელი ცალკე გვყოლოდა. ამდენად, მადლობის მეტი მისთვის არაფერი მეთქმის. საჩხერეში კვლავ მწვრთნელია და იმედი მაქვს, რომ კიდევ არაერთ კარგ ფეხბურთელს გაუზრდის ქართულ ფეხბურთს. მან იცის, თუ როგორ უნდა იმუშაოს ბავშვებთან.
__ გაგრაში როგორ აღმოჩნდით?
_ სანამ გაგრაში მოვიდოდი, მანამდე საჩხერის „ჩიხურაში" ვთამაშობდი. ორი წელი ვიყავი ამ გუნდში. ჯერ დუბლ-შემადგენლობაში ვიყავი, ხოლო შემდეგ ძირითად გუნდში გადამიყვანეს. დაახლოებით, 7 შეხვედრა ჩავატარე.
__ „გაგრას" წინააღმდეგ ითამაშეთ?
_ დიახ, ვითამაშე…
__ და ორი გოლიც გაუშვით…
_ დიახ, ჯერ ლევან შარიქაძემ გამიტანა, ხოლო შემდეგ ოვონიკოკომ. ძალიან მომეწონა ეს გუნდი და მინდოდა, რომ ამ გუნდში მეთამაშა. „გაგრამ" იმ წელს საქართველოს თასი მოიგო, ერთსულოვანი გუნდი იყო და შეიძლება ითქვას, რომ ოცნება ამიხდა, როდესაც კლუბიდან დამიკავშირდნენ და თავისთან მიმიპატიჟეს.
__ დიდხანს იფიქრეთ?
_ ვიცოდი, რომ გუნდის სელექციონერები მაკვირდებოდნენ და როგორეც შემდეგ გავიგე, იმ შეხვედრაში გადაწყდა, რომ ჩემი წამოყვანა სურდათ. დიდხანს ნამდვილად არ მიფიქრია. ან რა იყო საფიქრალი. შხვა თუ არაფერი, „გაგრა" მიწვევდა, გუნდი რომელიც მარტო იმიტომ უნდა დააფასო და გიყვარდეს, რომ აფხაზეთის გუნდია და ყველა ქართველს ეს კუთხე თავისად უნდა მიაჩნდეს დამ ის დასაბრუნებლად იბრზოლოს.
კლუბებმა ერთმანეთში მოილაპარაკეს. თასის მფლობელი გუნდი იყო და ვფიქრობდი, რომ „გაგრაში" უფრო მოვუმატებდი. გადაწყვეტილი მქონდა, რომ მოვსულიყავი გუნდში. ახლა კი შემიძლია ვთქვა, რომ მადლობა ყველას, ვინც მე „გაგრაში" მომიყვანა და ამ გუნდში თავს ბედნიერად ვგრძნობ.
__ მოხვედით გუნდში, მაგრამ რეალურად აღმოჩნდა, რომ მეორე მეკარე იყავით…
_ ვიცოდი, რომ მეორე მეკარე ვიქნებოდი, ვინაიდან კოკა სეფიაშვილთან თავიდან კონკურენციის გაწევა გამიჭირდებოდა, მაგრამ ბრძოლას ნამდვილად ვაპირებდი. მე კოკასგან ძალიან ბევრი რამ ვისწავლე. ის ჩემზე გამოცდილი იყო და იმსახურებდა კიდევაც ძირითად შემადგენლობაში ადგილს.
__ მაგრამ მოხდა ისე, რომ მოულოდნელად მოგიწიათ ძირითად შემადგენლობაში თამაში საქართველოს თასზე „მერანის" წინააღმდეგ…
_ შეიძლება მოულოდნელი იყო, მაგრამ არც დავბნეულვარ, არც მინერვიულია. არავინ იცის, რა მოხდება _ ყოველთვის მზად უნდა იყო. იმ მომენტისთვის ფეხი მტკიოდა, მაგრამ ნემსები გავიკეთე, ტკივილი გამიყუჩეს და ისე ვითამაშე.
__ და იმ შეხვედრაში თქვენ ურთულესი დარტყმა მოიგერიეთ, როდესაც ჯარიმიდან მანწკავა თითქმის აუღებელს გირტყამდათ…
_ აუღებელი დარტყმა არ არსებობს, გააჩნია როგორ პოზიციას დაიკავებ. ეტყობა სწორი პოზიცია მქონდა შერჩეული და მოვიგერიე. მაგრამ იმ თამაშში ბიჭებმა მართლაც ჩინებულად ითამაშეს, 4:0 მოვიგეთ. ეს იყო ბედნიერი დღე ჩემს ცხოვრებაში და მადლობა ბიჭებს და მთავარ მწვრთნელს. დებიუტი მართლაც ჩინებული გამომივიდა.
__ ალბათ, მაინც მოულოდნელი იყო თქვენთვის ივნისში გუნდში ჩარიცხვა და რამდენიმე კვირაში ევროპის ლიგაზე ფამაგუსტას `ანორთოსისის~ წინააღმდეგ დაპირისპირება. არ გითამაშიათ, მაგრამ…
_ მზად ვიყავი, რომ თუ გუნდს დავჭირდებოდი, მეთამაშა. გასული წელი ჩემთვის მართლაც გამორჩეული იყო, ერთი ეგაა, საქართველოს თასი გუნდთან ერთად რომ მომეგო, უფრო მაგარი იქნებოდა.
__ ახლაც გაქვთ შანსი…
_ დიახ, შანსი ნამდვილად გვაქვს, ნახევარფინალში ვართ გასული და ცდას არ დავაკლებთ, რომ ფინალში გავიდეთ. ფეხბურთელებს საკუთარი მაგალითი აქვთ წინ _ პირველი ლგის გუნდმა მოიგო საქართველოს თასი. ამდენად, შეუძლებელი არაფერია.
__ ახლა ჩემპიონტზეც მინდა გკითხოთ. „ტორპედოსთან" თამაში გადაიდო…
_ შეკრება ანთალიაში გავიარეთ, მართლაც ძალიან მაგარი შეკრება იყო და კლუბის ხელმძღვანელობას მადლობას ვეტყვი, რომ ასეთი შეკრება მოგვიწყო. იდეალური პირობები გვქონდა შექმნილი სავარჯიშოდ. მართალია, ამხანაგურ შეხვედრებში ვერ გავიმარჯვეთ, მაგრამ მთავარი მაინც ჩემპიონატის შეხვედრებში ქულების აღებაა.
დიახ, „ტორპედოსთან" თამაში გადაიდო, მაგრამ ახლა „ზესტაფონთან" გვიწევს დაპირისპირება. ურთულესი შეხვედრა გველის, მაგრამ იმედი მაქვს, რომ ბოლომდე ვიბრძოლებთ და ბიჭები მაქსიმუმს გავიღებთ სამი ქულის მოსაპოვებლად. დაუმარცხებელი გუნდი არ არსებობს. თუ შიშით გახვალ მინდორზე, მაშინ ყველა გუნდი დაგამარცხებს. პირიქით, საბრძოლევლად უნდა გავიდეთ და მიზანსაც მივაღწევთ.
__ რვა საუკეთესო გუნდში მოხვედრას შევძლებთ?
_ მარტო ლაპარაკით ვერ შევძლებთ. საქმით უნდა დავამტკიცოთ, რომ მართლა ღირსნი ვართ რვა საუკეთესო გუნდში მოსახვედრად. მწერთნელები ყველა ღონეს ხმარობენ, რომ მაქსიმალურად კარგად მოგვამზადონ მომავალი თამაშებისთვის და რაც მთავარია, გუნდი ერთსულოვანია, მობილიზებულია და ჩვენსას მაინც გავიტანთ.