საფეხბურთო კლუბმა გაგრამ ანთალიაში ორი ამხანაგური შეხვედრა გამართა და ორი გოლის გატანა მოახერხა. აქედან, ერთი გოლი ნიკა ჭკუასელის ანგარიშზეა, რომელმაც თავი პავლოდარის ირტიშთან შეხვედრაში გამოიჩინა.
ნიკა ჩვენს გუნდში ერთი წლის წინ მოვიდა. მასზე კლუბის ხელმძღვანელობა ყოველთვის დიდ იმედებს ამყარებდა და ახლა მას უკვე თავის გამოჩენის საშუალება მიეცა. მთავარმა მწვრთნელმა ორივე შეხვედრაში ძირითად შემადგენოობაში ანდო ადგილი.
__ ნიკა, მოდით თავდაპირველად ჩვენს გულშემატკივრებს თქვენს შესახებ მოუყევით.
_ ოზურგეთში, 1993 წლის 9 დეკემბერს დავიბადე. 8 წლის ვიყავი, როდესაც ფეხბურთზე შევედი, პირველი მწვრთნელი შუქრი კაშია გახლდათ. მასთან 6 წელი ვიმუშავე, მისი გაზრდილი ვარ. ამის შემდეგ ოზურგეთის მერცხალში გადავედი. ერთ-ერთ ამხანაგურ შეხვედრაში გაგრას სელექციონერმა, ლერი გაბესკირიამ შემამჩნია და ჩემს მიმართ ინტერესი აქედან გაჩნდა. ჩამოვედი, თბილისში და გაგრაში მოვედი, მაგრამ მხოლოდ ერთი კვირა დავყავი და ბათუმში წავედი. რატომ? არ ვიცი, ახლაც კი ვნანობ. ბათუმის დინამოში მაისამდე დავრჩი. შემდეგ ისევ ოზურგეთში დავბრუნდი…

__ ამ დროს გაგრა პირველ ლიგაში დაქვეითდა და თქვენ ჩვენი გუნდის წინააღმდეგაც მოგიწიათ თამაში…
_ (იცინის) 0:6 წავაგეთ. ძალიან ძლიერი გუნდი იყო გაგრა და შანსი არ დაგვიტოვეს.
__ შემდეგ კი გაგრაშიც გადმოხვედით…
_ დიახ, თებერვალში გაგრასთან კონტრაქტი გავაფორმე.
__ თუმცა მანამდე დინამოს მხრიდანაც იყო ინტერესი…
_ არჩევანის წინაშე დავდექი, ან დინამო ან გაგრა. საბოლოოდ, გაგრაში თამაში ვარჩიე. ამ გუნდში ყველა საშუალებაა იმისა, რომ განვითარდე, გაიზარდო როგორც ფეხბურთელი და პროფესიონალად ჩამოყალიბდე.
__ ანთალიაში შეკრებაზე იმყოფებით და საქართველოს ეროვნულ ჩემპიონატში მომავალი შეხვედრებისთვის ემზადებით. ალბათ, მწვრთნელი სერიოზულად გტვირთავთ…

_ ფიზიკურად მართლაც სერიოზული დატვირთვებია, მაგრამ ეს ისევ ჩვენთვის კეთდება, წინ ბევრი თამაში გველის და მომზადებული უნდა ვიყოთ. მართალია, ვიღლებით, მაგრამ ეს დროებითია. მთავარი, მომავალი თამაშებისთვის მზადება და გუნდის წარმატებაა. რვა საუკეთესო გუნდში უნდა მოვხვდეთ და თასის ფინალშიც უნდა გავიდეთ. გაგრას ნამდვილად შესწევს ამის ძალა. ბევრს ჰგონია, რომ ახალგაზრდები ვართ და გაგვიჭირდება. ადვილად ქულებს არავინ დაგითმობს, უნდა იბრძოლო. ჩვენ მწვრთნელი არა მარტო ფიზიკურად გვავარჯიშებს და ტაქტიკურად გვმოძღვრავს, არამედ ბრძოლას გვასწავლის, ბოლო წუთამდე ბრძოლას. ასე, რომ ვისაც რა უნდა ის იფიქროს, მაგრამ ჩვენთან ადვილად გასეირნების იმედი არ უნდა ჰქონდეთ.
__ ორი ამხანაგური შეხვედრა გამართა გუნდმა და ორივეში დამარცხდა. ამას როგორ ახსნით?
_ ორივე შემთხვევაში საკმაოდ ძლიერი მეტოქე დაგვიპირისპირდა. არც ერთი შეხვედრა არ უნდა წაგვეგო. პოლონელებთან ფრე ლოგიკური შედეგი იქნებოდა, ყაზახებთან კი ნამდვილად არ ვიცი, რატომ წავაგეთ. მთელი შეხვედრა ვიგებდით, მეტოქეს მომენტიც კი არ შეუქმნია ჩვენს კართან. მაგრამ ბოლო ათ წუთში კონცენტრაცია დავკარგეთ, ეტყობა გამარჯვება წინასწარ ვირწმუნეთ და ამის გამო დავისაჯეთ.
__ გამთამაშებლის პოზიცია, რომელზეც თქვენ თამაშობთ მთელი შეხვედრის მანძილზე მოძრაობას და თამაშში ჩართვას მოითხოვს. რამდენად გეადვილებათ ამ პოზიციაზე თამაში?
_ დიდი ხანია ამ პოზიციაზე ვთამაშობ და ნამდვილად ვერ ვიტყვი, რომ შეხვედრის დროს თამაშში ჩართული არ ვარ. თანამედროვე ფეხბურთი თამაშისას მაქსიმალურ ყურადღებას და კონცენტრაციას მოითხოვს. არ უნდა მოდუნდე და მუდამ მზად უნდა იყო ბურთის მისაღებად და შეტევის წამოსაწყებად. გადაწყვეტილებას წამის მეასედებში იღებ და რაც მთავარია, სწორი პასი უნდა გააკეთო. მერე ისევ უნდა გაიხსნა და პასის მისაღებად მოემზადო, ამავე დროს უკვე უნდა იცოდე, თუ საით წარმართავ შეტევას. ადვილი არაა ამის გაკეთება, მაგრამ უნდა მოინდომო.

__ ამის ნათელი მაგალითია თქვენს მიერ პავლოდარელთა კარში გატანილი გოლი…
_ აუტი ჩავაწოდეთ, ბურთი მკერდზე მივიღე, მაგრამ მეტოქე ეგრევე ფეხზე დამაჯდა, მაგრამ სწრაფად გავცდი და კარისკენ დავიძარი. შალვა კვანტალიანი კარგად იხსნებოდა, მაგრამ შინაგანად დარწმუნებული ვიყავი, რომ გავიტანდი და ეგრევე დავარტყი.
__ მომავალი შეხვედრები ყარაღანდის შახტიორთან და პოლონურ ბიტოვთან გიწევთ. იმედია მოიგებთ…
_ აუცილებლად უნდა მოვიგოთ. არც მომავალი მეტოქეები იქნებიან ხელწამოსაკრავი გუნდები, მაგრამ ხომ გითხარით, ჩვენ ბოლომდე ვიბრძვით და არც ჩვენ ვიქნებით მათთვის ადვილი მეტოქე.